Być może próbowałeś już nauczyć się porozumiewać w języku obcym przy pomocy "Rozmówek". Powtarzałeś pieczołowicie wymowę przykładowych zdań, aby zapytać o drogę, i o dziwo, wasz obcojęzyczny rozmówca zrozumiał cię i udzielił odpowiedzi... Ale chwileczkę, , co on ci odpowiedział? Oto cała tajemnica. Usłyszałeś jakieś nieskończenie długie zdanie, w którym nie rozpoznałeś żadnego słowa.. W tej oto sytuacji, być może zacząłeś żałować, że nie uczyłeś się rozumieć w języku obcym zanim zacząłeś mówić…

Kiedy ktoś przebywa w obcym kraju, którego języka nie zna, szybko zauważy, że udaje mu się, mimo wszystko, "porozumiewać". Może pokazać palcem na to, co chce kupić, coś narysować, wyrazić mimiką fakt, że się zgubił. Ogólnie mówiąc, można sobie jakoś poradzić. Ale, jeśli kelner, któremu wskazałeś wybrane przez siebie danie lub przechodzień, który zrozumiał, że się zgubiłeś zaczną nawet w skrócie, coś wyjaśniać, to okazuje się, że jest bardzo trudno skompensować brak umiejętności w rozumieniu. Jak odgadnąć, że kelner nas informuje, że nie ma już dania które zamówiliśmy lub jak przechodzień wyjaśnia nam, że nie zna miasta. Jeśli nie zrozumiesz, to nie będziesz mógł w zasadzie nic zrobić. I właśnie dlatego równie ważna, jak nie ważniejsza od mówienia, jest umiejętność rozumienia języka obcego.

"Natura obdarzyła nas parą uszu i ustami po to, abyśmy słuchali dwa razy więcej niż mówili" (Epiktet). Jest rzeczą względnie łatwą być zrozumianym, jeśli zna się nawet bardzo mało słów, ale używa się mimiki i gestykulacji. Kiedy druga osoba mówi, trzeba umieć ją zrozumieć, posiadać podstawy językowe, które pozwolą nadać sens temu, co się słyszy. Naturalna metoda nauki języka obcego radzi na początku tylko słuchać: tak jak dzieci, które bacznie obserwują świat i rozumieją dużo wcześniej niż zaczynają mówić.